Wereldbal

de wereld, een kado

Een onderzoeker werkt in zijn bureau aan een project om de wereld te verbeteren, 

als plots zijn dochtertje binnenkomt. ‘Ik wil spelen,’ zegt ze. 

Maar de man antwoordt dat hij geen tijd heeft.

Na wat getreuzel, verandert het meisje van tactiek.

‘Laat mij dan helpen, zegt ze, ‘zodat je vlugger klaar bent met de wereld te verbeteren’.

De man is vertederd en zoekt een oplossing. 

Hij vindt in een tijdschrift een wereldkaart, scheurt die aan stukken

en geeft zijn dochtertje de opdracht dat zij de wereld opnieuw moet ‘in orde brengen’.

Hij hoopt zo voor de rest van de dag gerust te zijn, want hij weet dat ze nog te klein is

en het beeld van de wereldkaart niet kent.

Na een kwartier komt ze fier terug met een netjes aaneengeplakte wereldkaart.

‘Klaar!’ roept ze uit. ‘Hoe heb je dat gedaan?’ vraagt de papa verbaasd.

‘Simpel,’ zegt het meisje. ‘Toen je het blad uit het tijdschrift scheurde,

zag ik dat er op de achterkant een foto van een meneer en een mevrouw stond.

Toen het niet lukte om de wereld ineen te puzzelen, heb ik alle stukken omgedraaid

en eerst de ‘mensen’ in orde gebracht.

Toen ik daarna het blad omdraaide, was de wereld ook OK.’

In onze zoektocht naar nieuwe invalshoeken, vonden we de wereld. In een opblaasbare bal.

Dat leverde ons al heel wat leuke verhalen op in de winkel.

Is bovendien zeer handig als er iets in die wereld gebeurt

of als iemand op reis gaat naar een verre bestemming om meteen te kunnen zien waar dat ligt.

Iemand de wereld kado doen, gevuld met de lucht waarvan we leven. Is er een mooier beeld ?